IDEA:
Głęboka analiza kontekstu zadania projektowego doprowadziła do dwóch kluczowych wniosków. Z jednej strony w obszarze odnajdujemy jeszcze pozostałości architektury ceglanej, głównie XIX wiecznej, o charakterze industrialnym, z drugiej zaś obserwujemy gwałtowny przyrost nowej, głównie biurowej zabudowy, charakteryzującej się współczesnym detalem architektonicznym.
Sposób kształtowania bryły obiektu odzwierciedla warstwy historyczne, poprzez kolejno nakładane na siebie poziomy oraz wzajemne ich przesunięcia względem siebie otrzymujemy charakterystyczny kształt z zachowaniem ludzkiej skali i percepcji. Wyraźne oddzielnie zarówno formalne jak i materiałowe bryły budynku tworzy metaforę pomiędzy tym co było, a tym co przed nami.
Projektowany budynek wpisuje się w ideę odbudowy nowoczesnej Warszawy, ale jednocześnie pozostaje nierozerwalnie związany z miejscem, w którym się znajduje. Kubatura poczynając od parteru do trzeciej kondygnacji budowana jest wielowątkowo, forma złożona z kilku przesuniętych wzajemnie płaszczyzn jest wynikiem konsekwentnego stosowania określonych reguł, a nie odgórnie wymyślonej stylistyki, dzięki czemu staje się ponadczasowa. Nadwieszenia, podcień, przejście pod budynkiem, taras wszystko to podporządkowane zostało konkretnym uwarunkowaniom otoczenia przez co budynek nie tworzy bariery architektonicznej tylko z nim koresponduje.
Osobny wątek stanowi części bryły nad trzecią kondygnacją, poszczególne piętra tworzą zwarty blok pokryty strukturalną, refleksyjną fasadą, tworząc tym samym silny akcent kubaturowy, manifestujący narożnikową ekspozycję w kontekście urbanistycznym.
Lokalizacja: Wola, Warszawa
Autorzy: arch. Bartłomiej Zabój, arch. Łukasz Piankowski
Powierzchnia: 16.500 m²
Projekt: 2020
Wizualizacje: Karol Sabalczyk (finm)
