Projekt Szkoły Filmowej skupia się głównie na aktywacji placu Grunwaldzkiego, pominiętego z życia miasta. Zostaje to osiągnięte poprzez jego adaptację oraz wprowadzenie funkcji kulturowej i życio-twórczej – Szkoły Filmowej. Poprzez analizę otoczenia i zastanej tkanki zabudowy, jej funkcji, akcentów oraz ruchu kołowego i pieszego, wyznaczone zostały najważniejsze punkty w tej przestrzeni.Transformacja tych danych pozwoliła na naniesienie nowej geometrycznej struktury placu, która jest odzwierciedleniem relacji z projektowanymi oraz na nowo aktywowanymi funkcjami.Powierzchnia placu unosi się i opada, kryjąc pod swoją powierzchnią podziemny parking i publiczne toalety.
Modelowana w ten sposób struktura nadaje nowe sposoby korzystania z tej przestrzeni – różnica wysokości, kreuje lokalnie siedziska, a wycięcia w posadzce uzyskują charakter rastru i oświetlenia nocą jednocześnie. Plac staje się miejscem otwartym pośród przestrzeni miasta, pozwala na chwilę odpoczynku i refleksji. Gwarantuje liczne atrakcje takie jak aktywowana funkcja amfiteatru czy też wieczorne projekcje na fasadzie Szkoły Filmowej.
Projektowany budynek jest elementem domykającym kompozycję placu. Uzupełnienie funkcją kulturotwórczą, generuje ciągły ruch użytkowników tej przestrzeni miejskiej. Parter obiektu scala się z przestrzenią placu poprzez pełne otwarcie fasady – przeszklenia oraz wprowadzenie funkcji ogólnodostępnych – restauracja, klub czy sale kinowe. Reszta fasady zaprojektowana została w na zasadzie modułów różnych klatek filmowych wraz z gradacją przepuszczalności zastosowanych materiałów. Dzięki temu staje się idealną przestrzenią do kreatywnej prezentacji prac przyszłych studentów. Instytucja Szkoły Filmowej ulokowana jest na wyższych kondygnacjach wraz z funkcjami dodatkowymi i obsługującymi ją. Bezpośrednie skomunikowanie budynku z wydzieloną przestrzenią parkingu